با الهام از اسطوره تلماخوس، ریکالکاتی نارضایتی نسل جوان در جامعه فرامدرن و افول اقتدار نمادین پدر را تفسیر میکند. به گفته ریکالکاتی، میراث تلماخوس در حرکت رو به جلوی او در ادیسهٔ خودش نهفته است میراثی که او را در معرض مخاطرات قرار میدهد، و نه در تحکیم هویت. به عبارت دیگر، برای برقراری پیوند بین قانون و میل به یک شاهد [یا گواهی] نیاز داریم، و این همان چیزی است که ریکالکاتی گذار از ادیپوس و نارسیس به تلماخوس مینامد.