در دهه اخیر، تعداد کاربران اینستاگرام، بویژه زنان، به شکل چشمگیری افزایش یافته است. پژوهش و انتقادات فراوانی در مورد چالشها و فرصتهایی که این پلتفرم برای زنان فراهم میکند انجام شده است، اما تقریبا همه آنها منحصرا روی زنان سفید پوست تمرکز کردهاند. پژوهش حاضر به دنبال این است با مطالعه اینکه زنان ایرنی چطور اینستاگرام و گفتمان غالب ان را تجربه میکنند و داستانگویی تصویری در اینستاگرام چطور بر زندگی روانی آنها اثر میگذارد این شکاف را بررسی کند. بواسطه مصاحبه با هفده زن که از طریق اینستاگرام معروف شده ند، بعبارتی دیگر میکروسلبریتی هستند، این مقاله به فهم رابطه تعاملی بین معماری اینستاگرام، سوگی کاربران و نئولیبرالیسم کمک میکند.